İnsan sevdiğini hep yanında istiyor. Biraz uzak kaldı mı üşüyor, ısınamıyor. Sevdiceğim şubatın karlı bir gününde
benim için Antep'e geldi. Nasıl soğuk bir gündü. O gelince sıcacık oldu her yer. Dört gün kaldı bizde. Bir güzel gezdik, dolaştık, alışveriş yaptık. Tarihi Kır Kahvesi'ne gittik buranın meşhur menengiç kahvesini içmek için. Ben damla sakızlı aldım, aşkım sütlü menengiç aldı. Tabii fincanı ağzıma getirmemle yanmam bir oldu. Meğersem bizim kahveler gibi cezvede pişmiyormuş burada. Fincanda pişiriyorlarmış kahveyi. İçeride nasıl pişirildiğini gösterdi ustası. Ateşin üstüne fincanı tutuyorlar. İlginç ama güzel...Menengiç namı diğer çitlenbik bize biraz ağır geldi,yağlıydı ama sağlık açısından müthiş faydaları var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hadi sen de fikrini söyle!